Apr 5, 2016

ओढून सावल्या दाट

ओढून सावल्या दाट
ही शांत झोपली रात
पानांची सळसळ चाले
अंधार गर्द घनदाट

आवाज येतसे दूर
की रातकिड्यांचा सूर
मन आशेची हुरहूर
मन शंकांचे काहूर

घन काळ्या अंधारात
चांदणे पहुडले शांत
ही चंद्रकोर साक्षीला
मन भरल्या अंधारात

कल्लोळ मातला आत
हा 'हवा घालतो' वात
चुकलेला प्रवास आहे
थकलेला झंझावात !


- रमेश ठोंबरे 

5 comments: