भेगाळली जमीन

भेगाळली जमीन 

भेगाळली जमीन 
तिला पावसाची आस 
त्याचं नशीब फाटक 
त्याचं आभाळ भकास. 

तिचं तापलेल अंग
तिला सोसवेना दाह
त्याचा वळीव कोरडा
मन आटलेला डोह

तिची नवथर काया
जसा शेलाटीचा ढंग
इथं पेटता पेटना
त्याचं रापलेलं अंग

उर आगीत पेटता
नको चंदनाची चोळी
बाग बहरून आली
शेत विसरला माळी

आला सोसाट्याचा वारा
बारा शिव ओलांडून
गेला अधाशी मनानं
उभ्या पिकाला सांडून

- रमेश ठोंबरे 

घनघोर केसांमधी ....

सखे कळले न मला कधी ओलांडला शिव
..............घनघोर केसांमधी माझा अडलेला जीव ! || धृ ||

काळेभोर डोळे तुझे, झुके पापणी कम्माल
योवनाचा घाट न्यारा, मस्त मोरनीची चाल
बाण नजरेचा चाले, जरी झुकलेली मान
पाठ्म्होरा बांधा तुझा,  करी काळजाचे हाल !

वाट पाहून मी आहे ...कधी करशील घाव
कधी लावशील सखे, माझ्या नावासंग नाव    ||१ ||
.............. घनघोर केसांमधी माझा अडलेला जीव !

कातलेली तुझी काया, जसा गव्हाळ कातळ
माझ्या मनामंदी वाहे झरा प्रेमाचा खळाळ
मन झालं ग अधीर, तुझ्या अंगावर खेळ
कसा गावनार त्याला सखे अंतरीचा तळ
        
लाट भरतीची आली... बघ सोडली मी नाव ...
दूर राहिला किनारा .. तुझा सापडेना गाव || २ || 
.............. घनघोर केसांमधी माझा अडलेला जीव !

- रमेश ठोंबरे

लव्ह-गेम

त्याची आणि तिची

भेट पहली झाली,
दोन मनांच्या मिलनांची
साक्ष नयनानी दिली.

भेटीने - भेट वाढल्यावर
अंतर कमी झाले,
श्वास एक झाल्यावर
हात गळ्यात गेले.

चोरून लपून भेटताना
सावध असणे बरे,
ओठावर ओठ ठेवून
म्हणे गप्प राहणे खरे.

बोलुन तिच्या पुढं
प्रेमाची गोड़ बोली,
चाल असी त्याची
नेहमी सफल झाली.

आता तिला हवं होतं,
फक्त त्याच प्रेम.
अणि त्याला हवा होता,
एक नवा लव्ह-गेम.

एकदा मोका पाहून,
त्यानं गळ टाकला.
मीठित तनु देताना
तिचा अंदाज़ चुकला.

कोमल नव तनुवर 
त्याने जोर दावला,
दोन घडीचा लव्ह-गेम
तिला पुरता भोवला.

- रमेश ठोंबरे  

Ramesh Thombre 

सखे ग !

तुझे मोहमयी डोळे
त्यांचे वेगळाले चाळे
वर भाव किती भोळे
सखे ग ...!

तुझ्या रूपाचा खजिना
त्यात रुपगर्वी बाणा 
झालो त्याचाची दिवाणा

सखे ग ...!

तुझा ढळतो पदर
माझी अधीर नजर
जरा ठेव कि कदर
सखे ग ...!

तुझी दाटलेली चोळी
त्यात जीवघेणी खळी
माझं अंग अंग जाळी
सखे ग ...!

तुझी बारीक कंबर
तिचे दिवाणे  हजार
जरा लावकी नंबर
सखे ग ...!

- रमेश ठोंबरे
Ramesh Thombre