कोणी म्हणे ...... ३ ..................६)

कोणी म्हणे येथं
काव्य फार झाले
त्याला मी दावले
अभिप्राय ||

कोणी म्हणे येथं
चौर्य हि उदंड
दावला मी दंड
डिलीटाचा ||

कोणी खोट काढी
शील अश्लीलाची
त्याला दिल्या शाली
जोड्यां सवे ||

कोणी म्हणे 'फेक*'
आहे येथं फार
'ई-बुक' 'त्यांचेची*'
गाजविले ||

कोणी म्हणे आहे
पसाराच फार
त्याला वर्तमान
दाखविले ||

- म.क.
(रमेश ठोंबरे)

कोणी म्हणे ...... २ ..................५)

कोणी म्हणे मी रे
सहजची आलो |
येथलाची झालो
खर्या अर्थी ||

कोणी म्हणे माझी
भूक फार आहे
पूर रोज पाहे
कवितांचा ||

कोणी म्हणे गड्या
सापडला मार्ग
दूर आता स्वर्ग
दोन बोटे ||

कोणी म्हणे मज
आवडे हा मेळा
होती सर्व गोळा
एक धागी ||

कोणी म्हणे काय
आहे येथं खास
सोडवेना कास
माझे माय ||

- म.क.
(रमेश ठोंबरे)

कोणी म्हणे ...... १ ..................४)

कोणी म्हणे झालो
इथे मी पावन |
गर्वाचे दहन
झाले कि हो ||

कोणी  म्हणे आज
गिरविला पाठ |
कवितेची गाठ
पहिलीच ||

कोणी  म्हणे सार्थ
पहिला मी पार्थ |
सोडुनिया स्वार्थ
उपदेशी ||

कोणी म्हणे नाही
नेम मज दुजा |
याहून तो चोजा
कोण संग ||

कोणी  म्हणे येथं
पहिली म्या गाय |
काव्याची ती माय
रोज भेटे ||


- म.क.
(रमेश ठोंबरे)

|| विश्व ची हे घर || .................. ३)

विश्व ची हे घर
शब्दांचे पाझर |
काव्याचे माहेर
हेच आहे ||

शब्द शब्द येतो
आतून तो खोल |
काय त्याचे मोल
वर्णावे मी ||

रोज येथं चाले
काव्याचा जागर |
भरली घागर
ओसंडते ||

शब्द येथं रत्न
शब्द ची रे धन |
गहीवरे मन
वेचताना ||

शब्द शब्द आहे
निपजले अस्त्र |
भरजरी वस्त्र
फिके फिके ||

- म.क.
(रमेश ठोंबरे)

|| सरली रे वर्ष || .................२)

सरली रे वर्ष
आले मी भरास |
घेतला तो ध्यास
कवितेचा ||

एक एक दिन
वाढला रे व्याप |
मग माझा 'बाप'
आनंदला ||

दिसा मागे दिस
मास हि सरले |
वर्ष हि भरले
पूर्ण पाच ||

तेंव्हा हा प्रवास
लागला मार्गास |
काव्याच्या वर्गास
योजलेला ||

नित दिन वाढे
इतिहास, ख्याती |
फुललेली छाती
पहिली मी ||

- म.क.
(रमेश ठोंबरे)

|| कुठे मम मूळ || .................. १)

कुठे मम मूळ
काय मम कूळ |
जाणता समूळ
तुमी लोकं ||

कशी मी दिसावी
कशी मी असावी |
मायाजाल हेच
घर माझे ||

काय माझं देणं
काय लागे लेणं |
कुणासाठी कोण
आला येथं ||

जन्माचा सोहळा
पहिला रे ज्याने |
केले रे पालन
मनोभावे ||

'म.क.' हेच नाम
दिधले रे मला |
सोहळा तो झाला
यथासांग ||

- म.क.
(रमेश ठोंबरे)  - Ramesh Thombre

|| म.क. उवाच ||

माझ्या जन्मापासून इथ पर्यंत ....
बरीच उलथापालथ झाली ....
दररोज, दर-दिवस इतिहास लिहिला जातो ....
कधी गोड, कधी हळवा....
कधी अपेक्षित कधी अनपेक्षित ...
तुम्ही लिहिता ...
तुम्ही बोलता....
तुमचा राग, तुमचा लोभ ....
नेहमीच व्यक्त झाला ....
कधी छंदातून कधी मुक्तछंदातून...
कधी पद्यात कधी गद्यात ....
मी मात्र पाहत असते ....
डोळे लाऊन बसते.
मग मला सुद्धा भरून येतं ....
भर भरून बोलावसं वाटतं
ऐकणार ना ?
....
या मांदीआळीतील......
साद प्रतिसाद .....

-------------- मराठी कविता (म.क.)