गाढवाचं लग्न

आज तर होतं गाढवाचं लग्न,
सारच जंगल होतं त्यात मग्न.
जिराफ होता जंगलचा पंच
मंडप दिला त्यानं फारच उंच.
बसायला गाड्या मऊ होत्या भारी.
गाढव म्हणे - उकीरड्याची राखच बरी.
नवरी शोभे गाढवाला छान,
नवऱ्या इतकीच लांब तिची मान,
उंटाने धरला मध्ये अंतरपाठ..
पण मंगलअस्टकाच नव्हती त्याला पाठ.
गाढवाला होती गडबड झाली,
अंतरपाठच खाली वर सारी.
उंटाने लांबण लावली फार,
गाढव बिचारे झाले बेजार .
आता गाढवानेच घेतली तान,
आवाज म्हणे माझाही छान.
उंट शेवटी गोंधळून गेला,
अंतरपाठ त्यानं बाजूला केला.
वाजू लागला ढोलक ताश्या,
सावध प्राणी सावध माश्या.
लग्न संपताच जेवणाची घाई
सिंह लांबूनच पाहुन्याना पाही.
जेवणाचा सगळा गोंधळ झाला,
म्हणे सस्याचा वाघान फराळ केला.
अर्ध्यातच उटली पहिली पंगत,
वाघाच्या जेवणाला आली होती रंगत.
सिंहानेही धरले जेव्हा एक हरीण,
माकड म्हणाले, " तो मलाही मारीन"
सर्व इकडेच लागले नादी,
गाढव बिचारे उकिरडा शोधी.

- रमेश ठोंबरे.