Nov 9, 2011

पावसात मी उभा




पावसात मी उभा
वाट तुझी पाहतो
घडयाळ मागे लावतो
आठवणीचं

ओलावलेले पक्षी
भान विसरून जातात
प्रीत गाणं गातात
संगतीनं

झाड वेली सारे
शांत उभे असतात
पुरस्कर्तेच दिसतात
शांततेचे.

चिवचिव चिमण्यांची
फडफडतो पक्षी
रेखित ओली नक्षी
अंगावरी.

मागे मागे जातं
माज़ वेड मन
मागचा तो क्षण
अठवित.

निसर्गच साथी
तू नसताना
चिंब भिजताना
पावसात.

- रमेश ठोंबरे
Ramesh Thombre 

No comments:

Post a Comment